شعر در مورد مغز
شعر در مورد مغز ,شعر در مورد فرار مغزها,شعر درباره مغز,شعر در باره فرار مغزها,شعری درباره فرار مغزها,شعر درباره ی مغز,شعری درباره ی مغز,شعر مغز,شعر مغز انسان,شعر مغز در رفته,شعر مغز دار,شعر مغزى,شعر مغازله,شعر غزل,شعر مغربی,شعر مغزول,شعر پر مغز,متن شعر اهنگ مغز در رفته,شعر آهنگ مغز در رفته,متن شعر مغز در رفته,متن شعر مغز در رفته از تتلو,دانلود شعر مغز در رفته,متن شعر مغز در رفته امیرتتلو,دانلود شعر امیر تتلو مغز در رفته,آهنگ مغز دررفته از امیر تتلو شعر,شعر های مغز دار,شعر های پر مغز,شعر کوتاه پر مغز,شعر کوتاه و پر مغز
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد مغز برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
کو نواسنجی که در مغز جهان شور افکند؟
پنبه مغز از سر مینای ما دور افکند
شعر در مورد مغز
جوز بشکست و بمانده مغز روح
رفت در حلوا ز انبار قضا
شعر در مورد فرار مغزها
مغز پالوده و بر هیچ نه در خواب شدی
گوییا لقمه هر روزه تو مغز خرست
شعر درباره مغز
چو مغز خشک شود تازه مغزیت بخشد
که جمله مغز شوی ای امیدوار مخسب
شعر در باره فرار مغزها
مغز تو نغزست مگر پوست مرد
مغز نمیرد مگرش دوست برد
شعری درباره فرار مغزها
تاجم سر پر مغز را ولیکن
مر پای تهی مغز را عقالم
شعر درباره ی مغز
تنها نه دلم باده نابش همه خونست
مغز قلم و مغز کتابش همه خونست
شعری درباره ی مغز
تبسم بحالم نظرکردن است
شعر مغز
همان خون می چکد از شکوه دوری ز منقارش
اگر گردد چو مغز پسته طوطی در شکر پنهان
شعر مغز انسان
سر بی مغز را از باده گلرنگ خالی کن
دل خود را مصفا از شراب لایزالی کن
شعر در مورد مغز
ز عشق بی زوالی در خود آن گرمی گمان دارم
که مغز صد هما را سرمه سازد استخوان من
شعر مغز دار
سخن کش خامه حرف آفرین را می کند گویا
به پای خود نیاید هیچ مغز از استخوان بیرون
شعر مغزى
نیست در مغز زمین چون گردبادم ریشه ای
جز سفر در دل نمی گردد مرا اندیشه ای
شعر مغازله
بحر اگر در کاسه ام ریزند می گردد سراب
خشک شد از بس مرا مغز و دماغ از تشنگی
شعر غزل
بر گرانان مشکل است از بحر بیرون آمدن
ورنه خس از هر کف بی مغز دارد ساحلی
شعر مغربی
خط باطل می توان بر عالم از سودا کشید
بی جنون مغز خرد در سر ندارد آدمی
شعر مغزول
ز مغز سنگ صائب نقش شیرین را برون آری
به کار عشق اگر چون کوهکن مردانه آویزی
شعر پر مغز
حباب ساده دل بیجا دهن پرباد می سازد
به گفت وگوی هر بی مغز کی دریا کند گوشی؟
متن شعر اهنگ مغز در رفته
بود چون پسته بی مغز، صائب باد در دستش
نبندد از لب گفتار هر کس طرف خاموشی
شعر در مورد مغز
سر آزاده که از مغز خرد بود سمین
تو ز غفلت ز هوا پر چو حبابش کردی
متن شعر مغز در رفته
موی ژولیده چو دود از سر من باز شود
گرچنین جوش زند مغز من از جوش بهار
متن شعر مغز در رفته از تتلو
تا نگردد عیش شیرینش ز چشم شور تلخ
از سر پر مغز گردد پسته خندان در لباس
دانلود شعر مغز در رفته
از سر ما گو سر خود گیر عقل خشک مغز!
کف به روی بحر عمان گرنباشد گو مباش
متن شعر مغز در رفته امیرتتلو
پوچ شد از دعوی بیهوده مغز خود فروش
آب را کف می کند دیگی که ننشیند ز جوش
دانلود شعر امیر تتلو مغز در رفته
سفال از بوی ریحان غوطه در دریای عنبر زد
همان خشک است مغز عاشقان از خط شبگونش
آهنگ مغز دررفته از امیر تتلو شعر
مغز را وامی کنند از سر سبکروحان و تو
می زنی چون بیغمان گل بر سر دستار حیف
شعر های مغز دار
ابر چون در پیش صرصر پای در دامن کشد؟
مغز ما را چون کف دریا پریشان کرد عشق
شعر های پر مغز
در سر شوریده ما عقل سودا می شود
می کند عنبر کف بی مغز را دریای عشق
شعر کوتاه پر مغز
مرا به عالم آب ای خضر هدایت کن
که سوخت مغز من از زاهدان و صحبت خشک
شعر در مورد مغز
تا چه گلها سایه ام در دامن گردون کند
کوچه باغ خلد شد مغز زمین از ریشه ام
شعر در مورد مغز
کاسه من هم اگر بی مغز می بود از ازل
بهره ای از سایه بال هما می داشتم
شعر در مورد فرار مغزها
حسن شهری مغز سودا را نمی آرد به جوش
می رویم تا لیلی صحرا نشینی خوش کنم
شعر درباره مغز
چون هما از روزی خود نیست ما را شکوه ای
مغز را از چشم بد در استخوان پوشیده ایم
شعر در باره فرار مغزها
شنیدم پوچ چندان زین سبک مغزان بی حاصل
که پوچ از مغز همچون کاسه طنبور شد گوشم
شعری درباره فرار مغزها
ز نعمتهای الوان بوی خون آید به مغز من
درین مهمانسرا قانع به آب و دانه خویشم
شعر درباره ی مغز
چو مغز پسته می گیرد به شکر تلخکامان را
به حرف شکرین لعل سخنگویی که من دانم
شعری درباره ی مغز
عشق از آن جوش که در مغز من انداخت، هنوز
مضطرب چون کف دریافت به سر دستارم
شعر مغز
مغز را پوست حجاب است ز آمیزش قند
کی بود که ز سر هر دو جهان برخیزم؟
شعر مغز انسان
زین شکست و بست کز گردون مرا در طالع است
استخوانم مغز و مغزم استخوان خواهد شدن
شعر در مورد مغز
در نظر واکردنی طی می شود عمر حباب
تکیه ای بی مغز بر عمر سبک جولان مکن
شعر مغز دار
جهان را تار و پود هستی از موج خطر باشد
کف این بحر خون آشام از مغز گهر باشد
شعر مغزى
عیب در چشم و دل پاک هنر می گردد
کف بی مغز درین بحر گهر می گردد
شعر مغازله
از بخت شور در نمک آبم چو مغز تلخ
می روترش کند چو درآید به شیشه ام
شعر غزل
بوی گل در غنچه از خجلت حصاری گشته است
تا نسیم خلق او پیچیده در مغز بهار
شعر مغربی
مرا و عشق تو گیتی به یک شکم زادست
دو روح در بدنی چون دو مغز در یک پوست
شعر مغزول
هر که را در مغز پیچیده است بوی عقل خام
می شناسد اندکی قدر گلاب عشق را
شعر پر مغز
از کدو بوی شراب آید به دشواری برون
از سر بی مغز نتوان برد حب جاه را
متن شعر اهنگ مغز در رفته
چون کف بی مغز باشد پیش دریا دل، سبک
زاهد اندازد به روی آب اگر سجاده را
شعر آهنگ مغز در رفته
دیو چو در مغز بود جستم و بیرن نشد
نقش چو بر سنگ بود شستم و آسان نرفت
متن شعر مغز در رفته
نطق او هر جا که بگشاید سر درج سخن
مستمع را مغز گوهر می شود در استخوان
متن شعر مغز در رفته از تتلو
جوز هندی بعد ازین بی مغز روید از درخت
زین سرسختی که هندی خورد ازین محکم حصار
شعر در مورد مغز
عطسه مغز نافه را خالی کند از بوی مشک
در گلستانی که گیرند از گل خلقش گلاب
متن شعر مغز در رفته امیرتتلو
می توان چشم از در و دیوار عالم آب داد
کرد از بس مغز خشک خاک را تر ماهتاب
دانلود شعر امیر تتلو مغز در رفته
خشکی سودا ز مغز خاک بیرون می برد
با رخ چون شیر و لبهای چو شکر ماهتاب
آهنگ مغز دررفته از امیر تتلو شعر
بعد مردن، گر شوم خاک و تنم گردد غبار
داغ مهر او ز مغز استخوانم چون رود
شعر های مغز دار
گیرم که مهر او ز دل خود برون برم
این درد را چه چاره؟ که در مغز جان ماست
شعر های پر مغز
در جام رنج و شادی پوشیده اصل ما را
در مغز اصل صافیم باقی بمانده درده
شعر کوتاه پر مغز
ای به زمین ز آسمان آمده چون فرشته ای
وی ز خطاب اشربوا مغز مرا پیمبری
شعر کوتاه و پر مغز
چه بالایی همی جوید می اندر مغز مستانش
چو گردند شیرگیر از وی مگر گویی پلنگستی
شعر در مورد مغز
دگربار ای خیال فتنه انگیز
چو می بر مغز مستان بردویدی
شعر در مورد فرار مغزها
در مغز فکن تو هوی هویی
وز خلق برآر های هایی
شعر درباره مغز
مغز خود را چون ز غفلت پاک روفت
بو برد از گلبن و ریحان بلی
شعر در مورد مغز
رطل گران شه را این مرغ برنتابد
بویی کز او بیابی صد مغز را ببازی
شعری درباره فرار مغزها
همه حسن از تو باید ماه و خورشید
همه مغز از تو باید جدی و جوزا
شعر درباره ی مغز
جوز بشکست و بمانده مغز روح
رفت در حلوا ز انبار قضا
شعری درباره ی مغز
اگر خزینه قارون به ما فروریزند
ز مغز ما نتوانند برد سودا را
شعر مغز
برآ بتاب بر افلاک شمس تبریزی
به مغز نغز بیارای برج جوزا را
شعر مغز انسان
بیخودم و مست و پراکنده مغز
ور نه نکو گویم افسانه را
شعر مغز در رفته
این همه شادی و نشاط و طرب
در سر خشک مغز ما گردید
شعر مغز دار
بر دلش کشف کی شود اسرار؟
هر که راضی شود ز مغز به پوست